جمع ما به نظر من نقص زیاد داره که به نظر خیلی هاتون یکی از بدیهیاته اما احساس می کنم این نقص (نقایص) ما داره بیش از حد میشه یا قبلا هم بوده و من نمی فهمیدم. این دور هم جمع شدنها برای شروع چیز خوبیه اما ما اصلا خیلی وقتا حرفی نداریم که تو این برنامه ها بزنیم...این روزها هم صرفا میشه گفت در مورد  سمینار  حرف می زنیم.سمینار هم چیز بدی نیست ها ولی به عنوان موضوع دور هم جمع شدن به تنهایی کافی نیس.چون این شکلی بیشتر شبیه بهونه است تا دلیل.

*دلیل: موضوع یا پدیده یا هر چیز دیگر قابل توجهی که باعث انجام کاری (مثل جمع شدن ما) بشه.

*بهونه: موضوع یا پدیده یا هر چرتی که حتی خودش باعث انجام کاری (مثل جمع شدن ما) نمیشه و اکثرا بی اهمیته و  ظاهرا دلیل انجام کاری هست.

من نمیگم سمینار بهونه است و چیز بی ارزشیه و در حد بهونه است.میگم حواسمون باشه این چیزی که حداقل دلیله تبدیل به بهونه نشه.چرا؟ --> یکی دیگه از تفاوتهای دلیل و بهونه اینه که دلیل باعث به وجود اومدن هدف میشه در صورتی که بهونه باعث به وجد اومدن هدف نمیشه. (به قول آبتین) لذا اگه این سمینار و امثال سمینار تبدیل به بهونه بشه جمع ما لا اقل در اون زمینه بی هدف میشه.

(چون این روزا همه هر روز میان وبلاگ احتمالا اولین نظر نزدیکای عید ثبت میشه.یه کم بیشتر به وبلاگ آب و رنگ بدین!)

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ پاورقی

مخاطب تمام این حرفا خودمم بودم.به خصوص این خط آخر.بعدا نگید فلانی تو هم که همش غر می زنی!