بروبچه های کوچه پشتی

تا که بودیم نبودیم کسی

کشت ما را غم بی هم نفسی

تا که رفتیم همه یار شدند

خفته ایم و همه بیدار شدند

قدر آینه بدانیم چو هست

نه در ان وقت که اقبال شکست

از طرف یه مرده(آبتین...)